Kâfirun suresi, Mekke döneminde inmiş olup 6 ayettir. Sure adını birinci ayette geçen ve “inkârcılar” anlamına gelen “Kâfirun” kelimesinden almıştır. Sûrede imanla şirkin tamamen birbirine zıt şeyler olduğu ikisinin birlikte bulunmasının mümkün olmadığı kesin bir dille anlatılıyor.
Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla
1. (Ey Resûl) De ki: “Ey inkârcılar!
2. Ben sizin tapındığınız şeylere asla ibadet etmem!
3. (Yaptıklarınıza bakılırsa anlaşılıyor ki) siz de benim ibadet ettiğime kulluk etmezsiniz.”
4. (İyi bilin ki) “Ben sizin kulluk ettiklerinize asla kulluk edecek değilim.
5. Siz de (zaten) benim kulluk ettiğime kulluk edenlerden değilsiniz.
6. O halde sizin (batıl) dininiz size, benim (hak olan) dinim de banadır.” Bkz. 10/41
Tevhid dini, insanlara yaratılış gayesini ve varoluş hikmetini bildirir. İnsanların inanç sistemlerini, hukuklarını, değerlerini, eğitimlerini, hayat ve varlıkla ilgili tüm düşüncelerini belirler, onları iyi ve faydalı işler yapmaya teşvik eder, zararlı işlerden alıkoyar. Ama şirk dini insanları yaratılış gayelerinin ters istikametinde yönlendirir, onları kötüye ve kötülük işlemeye sevk eder. Onun için şirk dininin mensuplarıyla Tevhid dinin müntesiplerinin anlaşması imkânsızdır.