113 – Felak

       Felak suresi, Medine döneminde inmiş olup 5 ayettir. Sure adını birinci ayette geçen ve “sabah aydınlığı” anlamına gelen “Felak” kelimesinden almıştır.

       Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla
       1. De ki: “Ben (yokluk gecesini) yararak varlığı çıkaran felakın (şafağın aydınlığının) Rabbine sığınırım.”

       “Şafağın aydınlığı” anlamındaki “Felak” terimi, genelde mecazî olarak bir belirsizlik döneminden sonra hakikatin tecellisini anlatır. Bu nedenle, “Şafağın Rabbine sığınma” ifadesi, Allah’ın, hakikatin kaynağı olduğuna ve bir kimsenin O’na sığınmasıyla hakikate sığındığına işaret eder.

       2. O’nun yarattıklarının şerrinden,
       3. (İnsanlığın üzerine kara bulut gibi) çöken (şirk ve cehalet) karanlığının şerrinden
       4. Düğümlere üfleyenlerin şerrinden,

       “Düğümlere üfleyen” ifadesi, bir ipe birçok düğüm atıp ona üfleyen ve bu arada bazı sihir tekerlemeleri söyleyen büyücülerin/üfürükçülerin uygulamasından çıkarılmıştır. “Neffâsât”ın müennes olması, mutlaka kadınları kastettiği anlamına gelmez. Zira sihir yapanlar ve insanları azminden ve doğru kararlarından saptıranlar sadece kadınlar değildir.

       5. Bir de kıskandığı zaman hasetçinin şerrinden (Allah’a sığınırım)!